Het is weer oorlog in huize Steenbergen. Mijn allerschattigste poezebeestjes hebben mijn huis uitgeroepen tot de Gazastrook van Sneek. Wat is nu het geval? Ik zal het even uitleggen. Ik heb 3 doorgaans erg lieve poezebeestjes, zeker als ze afzonderlijk van elkaar zijn. Frommel is de "beppe" van het stel, met haar 16,5 jaar is ze al een hele tijd bij mij, ik heb haar ooit gekregen van mijn moeder toen ik op kamers ging wonen en omdat mijn lieve moedertje niet meer onder ons is zullen jullie begrijpen dat Frommel mij dan ook heel erg dierbaar is. Niet meer of minder dan de "zusjes" hoor, maar anders. Wie zijn dan die "zusjes" zul je je afvragen, dat zijn Luna en Nujo. De dames zijn 14 jaar geleden ter wereld gekomen bij een klein boerderijtje in het pittoreske Goënga onder de rook van Sneek. In het boerderijtje woonde een oude man die klaarblijkelijk erg van de harige vriendjes hield want er liepen een stuk of 30 poezen rond. Alle soorten en maten heb ik daar voorbij zien komen, echter ... de oude man overleed ... De meeste poezen zijn naar het asiel gebracht, maar er waren nog twee nestjes kittens, er zou 1 kitten bij komen, maar ja, er liep een schattig cypers met rood poesje en een gitzwarte ... nou ja, dan allebei maar mee. De dames hadden het helemaal niet op de nieuwe omgeving waar ze in terecht waren gekomen, verstopten zich onder de bank en kwamen er alleen onder uit als ze alleen waren. Een vriendin van mij die tijdens onze vakantie de beestjes verzorgde heeft zelfs even gedacht dat ze niet meer bij ons waren, ze had ze de hele week niet gezien.
Naarmate de jaren vorderden ging het steeds ietsje beter met de dames, Luna groeide als kool en leek (en lijkt nog steeds) wel een kater, zo groot! Nujo bleek een echt buitenpoesje, liever op' e strún dan binnen zitten, ze bleven echter erg bang. Groot was dan ook onze verbazing toen de buurvrouw vertelde dat, oh zo schattige bange, Nujo de schrik van de buurt bleek te zijn. Je verwacht het niet. Wat heeft dit nu allemaal met WOIII in huize Steenbergen te maken? Frommel was altijd de baas in huis, maar door een ongeluk verloor ze haar staart en vanaf toen was het mis. Frommel werd het middelpunt van spot in huis, het mikpunt van treiterijen en de andere poezen ontpopten zich als ware hooligans als Frommel langsliep. Voorbeeld: Luna ligt lekker op de bank, Frommel loopt op de grond voorbij en PETS!!! Hier pak aan!! Mep op je kop kan je krijgen!!! Zo superzielig. Frommel begon slecht te eten, durfde niet meer naar de bak en bleef zoveel mogelijk in de buurt om zich maar veilig te voelen. Toen ik begin dit jaar verhuisde naar mn nieuwe huis en Frommel tijdelijk alleen bij me had, ging het ineens heel goed met haar. Ze at goed, ging netjes naar de bak en kwam zelfs bij mij op schoot liggen. En toen kwam de dag dat "de dames" ook naar hun nieuwe stekje verhuisden ... eerst ging het heel goed, Frommel was de baas in huis want die was een paar weken eerder hier dan de dames, maar zo langzamerhand begint ze deze sleutelpositie weer te verliezen. En vanavond, ik lag al in bed, was het weer goed raak, zo erg dat ik er wakker van werd. Een noodkreet werd geslaakt op de overloop en Frommel was weer het bokje, het haasje, de lul, de pispaal of hoe je ook wilt noemen. De dames hebben zich weer van hun slechtste kant laten zien. Aan de ene kant betekent dit dat ze zich inmiddels thuisvoelen in hun nieuwe huis, aan de andere begint de terreur tegen Frommel dus weer. Frommel eet weer slecht, durft niet meer op de bak, wil niet meer beneden zijn en slaapt alleen nog maar op mijn bed. Nou ja, hopen dat ze ooit nog eens met elkaar door één kattenluikje kunnen .......
